از یاد می بریم بافته های دل را,آنگاه که در تصادم نگاهی ,شرمسار بازگشت خویشیم
فراموش می کنیم هویت را, آنگاه که در تصادم فرهنگی ,شرمسار بودن خویشیم
اسیر ذلت تقدیریم, آنگاه که در تضاد سنتها, شرمسار شهامت خویشیم
آری
ما اسیر تصادم و تقدیر خویشیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر